O książce: 1958 / Publikacja notatek sporządzonych po zakończeniu wojny przez byłego komendanta obozu koncentracyjnego Auschwitz budzi oczywiście wiele różnych pytań. Notatki człowieka, na którego rozkaz dokonano niewyobrażalnych masakr, mogą oczywiście wywołać sensację. Jak jednak są wiarygodne, na ile można je uznać za dokument historyczny? Czy pamięć o niezliczonych ofiarach Auschwitz, a nawet poczucie taktu wobec ocalałych więźniów, nie pozbawiają komendanta największego ze znanych obozów koncentracyjnych prawa do bycia wysłuchanym? Czy to naprawdę możliwe, że człowiek, który przez lata za pomocą gróźb i morderstw na zawsze uciszał więźniów, może teraz wypowiedzieć ostatnie słowo w roli głównego świadka? Oprócz tego rodzaju wątpliwości mogą pojawić się także wątpliwości co do autentyczności dokumentu, który przez kilka miesięcy powstawał w polskiej celi, podczas gdy jego autor oczekiwał na karę śmierci. W związku z tym wydawcy uznali za swój obowiązek podanie niezwykle dokładnych informacji o pochodzeniu i charakterze publikowanego źródła, a następnie wyrażenie swojej opinii, zgodnie z którą widzą w tych notatkach dokument dowodowy warty publikacji.